بعد از رحلت پیامبر اسلام، از زمان خلافت ابوبکر، حمله به مناطق همجوار شبه جزیرۀ عربستان آغاز شد و قلمرو اسلام رو به گسترش نهاد. این رخدادها که در تاریخ به «فتوحات اسلامی» موسوم‌اند، موجب گشت تا قلمرو ایران ساسانی و بخش‌هایی مهم از قلمرو امپراتوری بیزانس، به تصرف اعراب درآیند. این روند گسترش قلمرو البته در روزگار خلافت علی بن ابی طالب متوقف گردید و تا زمان از سر گرفته شدن در روزگار اموی، فراموش گشت.

در گفتگو با دکتر سعید طاووسی (عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی تهران) برآنیم تا به بررسی چرایی توقف این فتوحات در این مقطع زمانی بپردازیم که کدامین عوامل در اتخاذ این سیاست، در این مقطع زمانی، داخل و موثر بودند.